It's all about the blowjob baby...

Χτες το βράδυ μια αγαπημένη φίλη μου διηγήθηκε μια πολύ αστεία ιστορία για πίπες. Δεν θα την μεταφέρω φυσικά αλλά σε συνδυασμό με την γιορτή της πίπας- και της μπριζόλας- μερικές μέρες πριν, σκεφτόμουν πόσο υπερεκτιμημένο είναι το συγκεκριμένο "service" στο μυαλό των αντρών... Από όλους εκείνους που κατά καιρούς μας έχουν σπρώξει το κεφάλι.. με νόημα προς τα κάτω την ώρα του δια ταύτα μέχρι τον φίλο μου τον Άλκη που το έχει πάει πολλά βήματα παρά κάτω το θέμα και έχει σκεφτεί να ανοίξουμε μέχρι και σχολή, αντιλαμβάνεσαι εύκολα πως μια πίπα μπορεί να κάνει θαύματα τελικά μια που υπό συνθήκες οι άντρες λατρεύουν να... κρέμονται από τα χείλη μας... 'Αλλωστε  η ιστορία - η αρχαία αλλά και η πρόσφατη- είναι γεμάτη παραδείγματα γυναικών που χρησιμοποίησαν το ταλέντο τους στο συγκεκριμένο σπορ για να προωθήσουν την όποια ατζέντα τους και τα κατάφεραν περίφημα.  Αν λοιπόν όπως έλεγε η μαμά Βαρντάλος στον "Γάμο αλά ελληνικά" η γυναίκα είναι ο λαιμός που γυρίζει το κεφάλι του άντρα προς όποια κατεύθυνση θέλει, τότε οι πίπες μάλλον πρέπει να είναι το καύσιμο που makes the world go round, και όχι το χρήμα. 

Βέβαια, αν σκεφτείτε πως όπως όλοι θεωρούμε πως είμαστε πιο έξυπνοι από τον μέσο όρο, έτσι και όλες οι γυναίκες πιστεύουμε πως κάνουμε εξαιρετικές πίπες, φαντάζομαι πως η ζωή κανονικά θα έπρεπε να είναι απλούστερη ή έστω να είναι πολύ ευκολότερες οι ανθρώπινες σχέσεις. Και μάλιστα όχι μόνο αυτές που βασίζονται στο σεξ αλλά όλες, γενικότερα.. Μια που οι καλογαμημένοι άνθρωποι είναι συνήθως πιο χαλαροί, πιο χαρούμενοι και πιο συνεννοήσιμοι από τους άλλους που... δεν όσο συχνά θα ήθελαν, θα πίστευε κανείς πως με την (καλή) πίπα να πηγαίνει σύννεφο, θα κυκλοφορούσαμε σε έναν κόσμο γεμάτο θετική ενέργεια... Μόνο που κυκλοφορούμε στον κόσμο που ξέρουμε όλοι, που είναι γεμάτος από θυμωμένους ανθρώπους έτοιμους να σε σκίσουν με την παραμικρή αφορμή (και όχι με την καλή έννοια).  Άρα η θεωρία κάπου μπάζει.. Ή ακόμα χειρότερα, μπάζει η ίδια η πράξη οπότε η σχολή του Άλκη έχει πραγματική ανάγκη ύπαρξης και μπορεί να πρέπει να επιχορηγηθεί από το κράτος μια που θα προσφέρει λειτούργημα στο κοινό.. 

Όπως και να 'χει πάντως, η διαφήμιση το έλεγε ξεκάθαρα όταν ήμουν πιτσιρίκα. "Πάρτε του μια πίπα δώρο για την γιορτή του" και μπορεί εκείνοι να εννοούσαν την Magic Life - είδατε τι θαύματα κάνει το brainwashing στις μικρές ηλικίες? Μπορεί να δυσκολεύομαι να θυμηθώ τι έκανα προχτές αλλά η μάρκα εκείνη έχει χαραχτεί με πύρινα γράμματα στο μυαλό μου- αλλά στην τελική νομίζω πως το νόημα της προχτεσινής γιορτής ήταν σαφές. Βάλτε λίγη χαρά στην ζωή σας, την δική σας και την δική του, είτε σκύβοντας την κατάλληλη στιγμή είτε ψήνοντας μια καλή μπριζόλα βρε αδερφέ. Είναι λίγο αλόκοτο βέβαια που απ΄ότι φαίνεται στο μυαλό των αγοριών μας είναι ισοδύναμα αυτά τα δύο, αλλά μεγαλώνοντας αντιλαμβάνεσαι πως καμιά φορά μπορεί και εσύ να επιλέξεις την κουρτίνα νούμερο δύο και μάλιστα εύκολα γιατί τα ρημάδια τα χρόνια περνάνε και... που να σκύβεις τώρα...:))))

Υ.Γ. Μην πέσετε να με φάτε οι ανώνυμοι σαββατιάτικα παρακαλώ.. Πλάκα κάνουμε, εννοείται αυτό.. Άλλωστε, αν χρησιμοποιούσα στα σοβαρά τις πίπες για να κάνω πράγματα στην ζωή μου, θα ήμουν τουλάχιστον πρωθυπουργός αυτή την στιγμή και εσείς θα ζούσατε στο καλύτερο κράτος του κόσμου. Χωρίς κρίση, με λιακάδες και χαμόγελα all around και με τις πίπες να διδάσκονται υποχρεωτικά στα σχολεία, στην τρίτη λυκείου... Μαζί με  τα αντίστοιχα courses για τα αγόρια, για να μην ξεχνόμαστε κιόλας. Αλήθεια, πότε γιορτάζουμε την μέρα των cupcakes και του .......?   :)))))))))))