Και επειδή τίποτα δεν είναι μόνο ροζ ή μόνο εύκολο, και το σύμπαν συχνά πυκνά δοκιμάζει τα νεύρα, την υπομονή και τα όρια μας, μου βγήκε την Κυριακή το απόγευμα μια συνάντηση που δυστυχώς δεν μπορώ να αποφύγω παρόλο που πολύ θα το ήθελα... Έχοντας αποφασίσει όμως από εδώ και στο εξής να αφήνω την καρδιά μου να μιλάει ειλικρινά - ακόμα και αν είναι για να πει ένα μεγάλο και ηχηρό "άντε γαμήσου"- αρχίζω να σκέφτομαι πως ίσως είναι καλύτερα ότι είναι να γίνει να γίνει το συντομότερο, έτσι για να κλείνουμε μια μια τις εκκρεμότητες και να πηγαίνουμε παρακάτω. Φιλοδοξώ να φτάσει ο Απρίλιος και να κουβαλάω όσο λιγότερη σαβούρα γίνεται στις αποσκευές μου. Και απ΄ότι δείχνουν όλα, την Κυριακή μπορεί να κάνω μια θεματικά καλή αρχή...
