Busy days...

Η άνοιξη πάει και έρχεται αλλά όπως και να 'χει, εγώ δεν έχω το μυαλό μου εδώ. Καθόλου όμως.. Εξ΄ου και η αποχή από το blogging, παρόλο που συχνά σκέφτομαι να γράψω κάτι. Μέχρι να το αποφασίσω, μέχρι να μαζευτώ στο σπίτι μου δηλαδή, το έχω ξεχάσει ή έχει προκύψει κάτι άλλο.. Oh well.. Ευτυχώς που μπήκαμε στην Μεγάλη Εβδομάδα και θα οργανωθώ λιγάκι αναγκαστικά, το Μεγάλο Σάββατο θα ετοιμάσω την κλασσική Λαγκαδινή μαγειρίτσα μου και θα μαζευτούμε σπίτι οι εναπομείναντες στην Αθήνα κολλητοί να αναστήσουμε μαζί, και την Κυριακή θα μεταφερθούμε με την ίδια σύνθεση στην Μάρθα για το αρνάκι στην βεράντα, οπότε let's hope ο καιρός να είναι καλός.. 

Στο μεταξύ φέτος δεν έχω ξεκινήσει καν την αναζήτηση του τέλειου αυγού μου, παράγγειλα μόνο ένα που μου φάνηκε ενδιαφέρον από τον William Curley και το περιμένω όπου να 'ναι, αλλά είναι πολύ λιτό και γκουρμέ για τα γούστα μου και χωρίς ούτε ένα τόσο δα ζαχαρωτό επάνω, να μου κλείνει το μάτι πονηρά. Ελπίζω βέβαια πως μια από αυτές τις μέρες, έτσι όπως γυρίζω γύρω γύρω σαν την σβούρα θα πέσω πάνω σ΄αυτό που ψάχνω και δεν θα χρειαστεί να βολευτώ όπως όπως με αυγό από το Αθηναϊκό, όχι γιατί έχουν κάτι αυτά τα αυγά, μια χαρά είναι, απλά τα βαρέθηκα πια... Που πήγαν εκείνες οι παλιές καλές εποχές που ο αγαπημένος μου έψαχνε και έβρισκε το αυγό των ονείρων μου..... Τώρα ούτε που ασχολείται καν...:(

Τέλος πάντων, να μην γκρινιάζω, μπορεί να μην ασχολείται με το αυγό μου ασχολείται με όλα τα υπόλοιπα όμως οπότε τον συγχωρώ προσωρινά, άγιες μέρες που έρχονται.. Και συνεχίζω να αναζητώ ιδέες για να φτιάξω το ωραιότερο table setting για τους αγαπημένους μου, την εκλεκτική μου οικογένεια όπως μου αρέσει να τους λέω, και σας φιλώ γλυκά όλους, και σας εύχομαι να περάσετε όμορφα, να γελάσετε πολύ, να δώσετε φιλιά της αγάπης και η άνοιξη να είναι μέσα και γύρω σας ακόμα και αν έξω βρέχει.. A bientot!