Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011

Keeping distances...


Οι αποστάσεις είναι μεγάλο πράγμα στην ζωή.. Και πρέπει να ξέρουμε να τις κρατάμε και από πρόσωπα, και από συναισθήματα και από καταστάσεις όταν χρειάζεται. Κατ' αρχάς γιατί δεν είμαστε όλοι ίδιοι, τι να κάνουμε τώρα? Δεν εννοώ καλύτεροι ή χειρότεροι, πάντως ίδιοι δεν είμαστε με τίποτα. Και δεύτερον γιατί με την απόσταση αλλάζεις οπτική γωνία και κερδίζεις σε προοπτική. Μερικά βήματα πίσω και βγαίνεις από το κάδρο, και βλέπεις ολόκληρη την εικόνα αντί για ένα κομμάτι της.. 

Υ.Γ. Αυτές τις μέρες, περισσότερο από ποτέ, χρειάζεται ψυχραιμία, ηρεμία και απόσταση. Για να κρίνουμε και να αποφασίσουμε τις κινήσεις που απαιτούν οι  εξαιρετικά δυσάρεστες περιστάσεις πρέπει να μας δωθεί η δυνατότητα να αντιληφθούμε τα γεγονότα όσο πιο αντικειμενικά γίνεται. Ο καθένας για τον εαυτό του και σύμφωνα με την παιδεία, τον πολιτισμό και τις προσλαμβάνουσες του. Η απάντηση τα περισσότερα κρίσιμα ερωτήματα είναι μέσα μας. Να το θυμόμαστε αυτό και να αναζητήσουμε ο καθένας την δική του αλήθεια. Και by the way, κάποια στιγμή πρέπει να αναλάβει ο καθένας μας το κομμάτι της ευθύνης που του αναλογεί. Μόνο έτσι θα μπορούμε να έχουμε το δικαίωμα να απαιτήσουμε να αναλάβουν και οι άλλοι το κομμάτι που αναλογεί σε εκείνους. 

9 σχόλια:

  1. Καλημέρα!!!Ενα θα (ξανά)πω...εχεις βάλει μεγάφωνα στις σκέψεις μου!Λίλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Διαύγεια κι ηρεμία...γιατί μας βλέπω να κλείνουμε ομαδικά σουίτες στο Δαφνί[ή στο Καστρί; νομίζω δεν έχει διαφορά]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. an milame gia politiki den simfono katholou. Den xreiazetai apostasi. Xreiazetai na plisiasoume kai na tous plakosoume olous sta bouketa.
    Z.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλά τα λες.Αν είναι εύκολο να ακολουθήσει κανείς τις οδηγίες αναρωτιέμαι τώρα που μας έχει ανέβει το αίμα στο κεφάλι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μα είδες κανένας να λέει ότι φταίει; Όλο οι άλλοι φταίνε. Κριτική και ποτέ αυτοκριτική - έχουμε ταλέντο σ' αυτό...

    Ωραία τα λες ρε φίλη, σ' αυτά τ mini posts :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Οι αποστασεις χρειαζονται παντα για να δουμε καθαρα και να αποφασισουμε. Η ζωη μας φαινεται να αλλαζει αρδην. Αλλοιμονο σε αυτους που δεν βλεπουν περα απο τη μυτη τους. Ας κοιταξει ο καθενας μεσα του και ας αποφασισει τι ζωη θελει να ζησει, με ψυχραιμια και προπαντος αξιοπρεπεια!
    Φιλια πολλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. εγω παντως χτες πληρως αποστασιοποιημενη απο ολο αυτο το τσιρκο , εκανα μια πρασσοπιτα ονειρο, κορμο, κεηκ ,λουκανικοπιτακια και την αραξα στον καναπε σε ενα σπιτι τσιλικο γεματο μυρωδιες να δω ταινια..βεβαια κοιμηθηκα στα πρωτα δεκα λεπτα απο την κουραση αλλα τελικα η κουζινα μας ειναι μεγαλο καταφυγιο ηρεμιας και δημιουργιας...κατα τα αλλα εκει εξω ...ΤΣΙΡΚΟ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Λίλα@ Λες??? Μπα, νομίζω πως τα μυαλά όλων μας δουλεύουν πια στην ίδια συχνότητα..:))

    Glayki@ Όχι δεν έχει.. Δυσυτχώς..:)))

    Ζ.@ Μπουκέτα?? Όχι με τριαντάφυλλα υποθέτω..:)))

    elekat@ Έλεος όντως... Και δεν έχει τελειωμό το τσίρκο...

    Ανώνυμος@ Όχι δεν είναι εύκολο. Αλλά οι καλοί οι καπετάνιοι στις φουρτούνες φαίνονται, έτσι δεν λένε?

    wintersea@ Πολλά ταλέντα έχουμε τελικά, όλα λάθος...:)))))

    orfia@Η ζωή μας αλλάζει και εμείς τρέχουμε να την προφτάσουμε.. Ωραία ε???

    Tali@ Εσύ έκανες την καλύτερη δουλειά φίλη. Το σπίτι μας, το κουκούλι μας, είναι ότι μας έχει μέινει πια μέσα στην τρέλα που ζούμε...:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή