Final countdown...

Πέντε μέρες για τα Χριστούγεννα, τέσσερις για την παραμονή.. Ο πατέρας μου έλεγε πως το πιο σκληρό νόμισμα είναι ο χρόνος. Και ακριβώς επειδή η αξία του είναι τεράστια και δεν υποκαθίσταται, είτε από το περίσσευμα σας είτε από το υστέρημα σας, φροντίστε να τον αφιερώσετε σε εκείνους που αγαπάτε και το αξίζουν. Οι φετινές γιορτές έτσι κι αλλιώς είναι επικεντρωμένες στην ποιότητα και όχι στην ποσότητα. Και σημασία έχουν οι προθέσεις, και οι σκέψεις, και η ενέργεια. Όχι το κόστος αυτού που δίνουμε αλλά η διάθεση με την οποία το προσφέρουμε και το μήνυμα που κρύβει.. Και ίσως είναι ένα από τα δώρα της κρίσης αυτό. Το ότι μας βάζει στην διαδικασία να αναθεωρήσουμε τις αξίες και τις προτεραιότητες μας. Πολλά σ΄αγαπώ λοιπόν στην λίστα μου, πολλή ουσία, και όλος ο χρόνος που μπορώ να διαθέσω σε εκείνους που αποτελούν την βάση της ζωής μου είτε είναι εδώ κοντά μου, είτε είναι μακριά μου και αυτές τις μέρες μου λείπουν πιο πολύ. Τρόποι υπάρχουν, μένει ο καθένας να ανακαλύψει εκείνους που ταιριάζουν στον χαρακτήρα του και στις περιστάσεις.  Τις δικές του και των άλλων. Και πάνω απ΄όλα, να θυμόμαστε να χαμογελάμε. Όχι ψυχαναγκαστικά επειδή το απαιτεί το mood των ημερών αλλά επειδή αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα. Πως σε σχέση με τα όσα συμβαίνουν γύρω μας, εμείς έχουμε την τύχη να κολυμπάμε ακόμα προς την απέναντι ακτή και να επιπλέουμε, παρόλα τα κύματα..

υ.γ. Το σπίτι μυρίζει φρεσκοψημένα μπισκότα. Και ταυτόχρονα κάθε σταγόνα της χτεσινής καταιγίδας που δεν έλεγε να σταματήσει μου έφερνε στο μυαλό εκείνους τους 20.000 ανθρώπους που κοιμούνται στους δρόμους. Παράξενες θα είναι οι φετινές γιορτές. Γεμάτες αντιθέσεις. Παρόλα αυτά, η Πολυάννα στο μυαλό μου επιμένει. Είμαστε γεροί, είμαστε μαζί, άρα έχουμε την δύναμη να αλλάξουμε τα πάντα....