Ένα μήνα κράτησε η όρεξη μου για το μαύρο blog - τελειώνουν και οι φωτογραφίες- αλλά η αλήθεια είναι πως όπως όλα τα παιχνίδια στην ζωή μου το βαρέθηκα κι αυτό, αφήστε που, όλα αυτά τα μηνυματάκια και τα υπονούμενα έχουν περισσότερο φαν όταν συμβαίνουν πιο ιδιωτικώς. Το άλλο πρόβλημα ήταν τα δεκάδες μέηλ που έπαιρνα καθημερινά με προτάσεις, ότι του φανεί το λωλο-Στεφανή, μερικές από τις οποίες πραγματικά με έκαναν να γουρλώσω τα μάτια και trust me, δεν είμαι και κανένα κοριτσάκι χτεσινό, τα έχω κάνει τα χιλιόμετρα μου παλιότερα.. Τέλος πάντων, η ουσία είναι πως κάτι οι πολιτικές εξελίξεις που μας έχουν γίνει κόμπος στον λαιμό, κάτι το Λονδινάκι που πλησιάζει και έχω δεκάδες σχέδια να κάνω, κάτι οι ανώνυμοι θαυμαστές μου που μου έπεσαν λιγουλάκι πιο βαρείς από ότι φανταζόμουν, είπα να το ξαναγυρίσω στο ροζ που ως χρώμα, ως διάθεση αλλά και ως lifestyle το χειρίζομαι καλύτερα... Φιλιά πολλά και τα λέμε σύντομα...
Se protimo roz!!!.... filia agapimeno! xxxxx
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αλήθεια είναι Εύη ότι σε προτιμώ εδώ:) Εμένα πολλές φορές το ροζ blog σου,κυρίως το προηγούμενο που έγραφες συχνά-πυκνά (καρφί για το ότι δεν γράφεις πια:)) μου έχει φτιάξει τη διάθεση,μου έχει δώσει ιδέες, με έχει κάνει να ανοίξω το πρωί το pc μαζί με τον καφέ για να δω τι καινούργιο έγραψες, με έχει χαλαρώσει βρε αδερφέ!!!!!! Τώρα μόνο στο FNL κάθε Τετάρτη:(( Ελπίζω να μη ξαναχαθείς!! Φιλιά
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ σε προτιμώ ροζ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς ξαναγύρισες γιατί μας έλειψες!
Καλό και το μαύρο, αλλά το βρίσκεις εύκολα πια! Το ροζ είναι που ψάχνεις με το ντουφέκι, οπότε ψηφίζω κι εγώ την ροζ εκδοχή σου :)
ΑπάντησηΔιαγραφήThey'r right you know. Everybody can do black. Pink though, real, bright, intense pink is the rare colour we are all craving for. Especially these fucking difficult days.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ ψηφίζω Pink! Much better :)
ΑπάντησηΔιαγραφή